Sporten in Italië… een dubbele uitdaging…

Van het kastje naar de muur. En terug.

Ook al spreek je vloeiend Italiaans, toch kan het zomaar gebeuren dat je stuit op verschillen die je desondanks gruwelijk veel tijd kosten. Bijvoorbeeld omdat iets in Italië vanzelfsprekend is, maar in Nederland niet. Dat kan voor van alles gelden. Regels, papieren, certificaten… beide landen zitten anders in elkaar. Ook op het gebied van sport, zo merkte ik.

Wat is het verhaal? Op uitnodiging van de regione Abruzzo mag ik een etappe meefietsen van de Giro-E. De organisatie ter plekke vraagt om een Certificato di idoneità alla pratica di attività sportiva di tipo non agonistico. Een mondvol voor iets wat je in Italië voor 25 euro bij de huisarts haalt. In Nederland niet. Ik neem je mee in de zoektocht. Het certificaat blijkt vaker te worden gevraagd dan gedacht.

Waarom een certificato non agonistico?

Om een stukje met de Giro-E mee te mogen fietsen, is natuurlijk een buitenkans van de eerste orde. Natuurlijk lijkt het in de verste verte niet op de megaprestatie van de ciclisti, wielrenners, zelf. Het fietsen gebeurt namelijk op een e-bike. De afstand is korter, maar je gaat wel over dezelfde meet als de professionals een paar uur later. Hoe tof is dat!?

Bici elettrica o muscolare?

Een e-bike heb ik niet en wil ik niet in Nederland. Ik verkies la bici muscolare, gewoon zelf ouderwets trappen. Met de nadruk op ouderwets want ik fiets nog steeds op hetzelfde oude racefietsje dat ik 45 jaar geleden, tweedehands kocht. Gewoon om af en toe lekker een tochtje te fietsen in het weekend. Sportief bezig zijn en ondertussen genieten van de natuur. De snelheid die ik met dit oude fietsje behaal, vind ik prima. Het gaat mij om de sportieve uitdaging, dus om de inspanning. Dus die E hoeft niet voor mij in Nederland.

Fietsen op een E-bike in Italië

Dat is wat anders dan in Italië. In de Italiaanse bergen heb ik jaren geleden voor het eerst kennis gemaakt met een E-MTB. Ik was om. Sterker nog: ik was razend enthousiast.

Heb inmiddels meerdere fietstochtjes op de E-MTB mogen maken, o.a. in de Dolomieten, in Abruzzo maar ook in de Prosecco streek. Tochten die ik zonder E-bike nooit had kunnen maken. De hoogtemeters zouden me opbreken. Italië fietsend ontdekken geeft weer een compleet andere belevenis dan wandelend.

Het huren van een E-MTB kan op tal van plaatsen. En als je met een guida, gids, meegaat, is je bezoek helemaal een belevenis. Elk jaar doen we dat wel een keer.

Certificato di idoneità alla pratica di attività sportiva di tipo non agonistico

Terug naar anno 2024, de Giro-E dus. De organisatie van deze wielertocht vraagt om een document met de naam: Certificato di idoneità alla pratica di attività sportiva di tipo non agonistico.

Ik ga zoeken wat het in Nederland kan zijn en kom uit op een inspanningstest. Kostbaar geintje, deels vergoed uit de aanvullende verzekering, dat gelukkig wel. Een etappe meefietsen wordt een once in a lifetime event, dus ogen dicht en gaan. Om zo’n inspanningstest op korte termijn te boeken, blijkt de eerste uitdaging. De uitnodiging die ik kreeg, is namelijk, op z’n Italiaans, vrij kortdag voor het evenement. Uiteindelijk lukt het om de inspanningstest te boeken. Hoera! Maar dan…

In Italië regel je dat gewoon bij de huisarts

Ik koppel terug met mijn contact in Italië dat het doen van die inspanningstest even tijd kost om te laten inplannen. Als ik terloops laat vallen wat de kosten zijn, vallen ze van hun stoel. “Nee joh, het is gewoon een formulier dat de medico di famiglia, huisarts, je meegeeft. Kost je 25 euro! Die heb je hier ook gewoon nodig als je wilt sporten in de sportschool. Is een soort van gezondheidsverklaring.”

Hup de huisarts hier in Nederland bellen. Die geven geen verklaringen af, zo wordt me verteld. Hier begint het verhaal van de vele kastjes en minstens zo vele muren. In Italië heet dat trouwens essere mandata da Erode a Pilate, van Herodes naar Pilatus worden gestuurd.

Waarom een certificaat

Ik lees verschillende van online gevonden Certificato di idoneità alla pratica di attività sportiva di tipo non agonistico nog eens goed: het draait om bloeddruk en een ECG.

Het certificaat in Italië dat de huisarts uitgeeft, vermeldt je gegevens en verklaart dat de huisarts je op datum X heeft onderzocht, en dat er op basis van bloeddruk en een ECG-hartfilmpje geen contra-indicaties zijn om sportief bezig te zijn buiten wedstrijdverband om. Ga je in Italië sporten in de sportschool of ga je zwemmen (in plaats van poedelen) wordt gevraagd dit formulier te overleggen.

De huisarts gaf aan wél bloeddruk te kunnen meten. Dus op zoek naar mogelijkheden voor een ECG. Heel veel websites en telefoontjes later maak ik gedesillusioneerd de balans op. Het is onbegonnen werk: een ECG werkt, ook bij commerciële klinieken, alleen op doorverwijzing. De huisarts wil niet doorverwijzen want ik heb geen klachten. En nu? Keuringsartsen? Rijbewijskeuring? Travel-care artsen. Ook de verzekering kan me geen zinnige tip geven. Het blijkt cercare un ago nel pagliaio, zoeken naar een speld in de hooiberg.

Sportkeuring – Sport medisch onderzoek basis plus

Lang verhaal kort: ik kom uiteindelijk in contact met de Beweegspecialist. Ein-de-lijk iemand die begrijpt waar ik het over heb! Die de term kent én die met me meedenkt! Hoera! Hij luistert goed naar mijn verhaal, stelt controlevragen of ik zeker weet dat dat wat hij voorstelt afdoende is om mee te mogen doen. Want boven de 35 jaar gelden andere regels. Maar als ik zeg dat er gevraagd is naar een non agonistico, zegt ie dat je inderdaad kunt volstaan met een Sportkeuring – Sport Medisch Onderzoek Basis Plus. Kosten: de helft van de inspanningstest. Hij begeleidt veel wielrenners, dus weet het zeker.

Omdat het ziekenhuis hier vlakbij is, kies ik er, in goed overleg, voor om de test hier te doen, wel zo makkelijk. De sportarts in het ziekenhuis is echter een andere mening toegedaan dan zijn collega. Aanleiding is de leeftijd: >35 jaar.

De tijd zal leren welke test volstaat, maar het doen van een inspanningstest voor wie sportief bezig is, is nooit verkeerd lijkt me. Zeker omdat het je meer vertelt over je gezondheid, conditie, hoe te trainen en meer. Wel zo prettig als je graag sportief bezig bent.

Certificato di idoneità alla attività sportiva agonistica

Neem je deel aan een wedstrijd, dan kan de organisatie vragen om Certificato di idoneità alla attività sportiva agonistica. Het scheelt slechts één woordje met de andere test, namelijk het woordje non.

Het is echt een andere test, namelijk de duurdere inspanningstest. Laat je vooraf goed informeren door de organisatie over wat nodig is. Overigens heb je voor geen van beide testen een doorverwijzing nodig van de huisarts.

Sporten in Italië: let op!

Als gewone sterveling die het leuk vindt om gevarieerd sportief bezig te zijn, moet je dus maar net weten welk formulier je moet overleggen.

Doe je mee in wedstrijdverband, kunnen er heb je mogelijk wel een inspanningstest nodig. Sport je in clubverband, heeft je club het wiel natuurlijk al lang en vaker uitgevonden, vermoed ik zo, en kunnen ze je gewoon vertellen wat je nodig hebt. Omdat niet iedereen bij een club zit, deel ik mijn verhaal. Al kan ik er maar één persoon mee helpen, dan zie ik het als gedeelde smart.

© Foto: Aldrin Rachman Pradana op Unsplash