Wat is dat toch met Friuli en de Friulanen…

De klokkentoren van TaurianoVan kindsafaan kom ik in Italia. Wat wil je: mijn ouders zijn allebei Italiaans. Nonna die bij ons inwoonde, had haar roots in Tauriano liggen, een paesino, klein dorpje, in de buurt van Spilimbergo (regione Friuli Venezia Giulia).  Ik kom er nog ieder jaar en geniet nog steeds, of misschien moet ik zeggen, steeds meer!

Nonno en Nonna waren niet de enigen in de jaren twintig die het dorp achter zich lieten. Heel wat families trokken naar Olanda, en grappig genoeg kom ik met enige regelmaat mensen tegen uit die buurt. Allemaal eerste, tweede of derde generatie. Ze hebben achternamen die uit de buurt komen, daaraan herken ik ze. Cristofoli, Zupelli, Toffolo… Velen ervan hebben net als ik een band met het dorp en de streek. Als ik in Tauriano kom, kom ik thuis.

Nooit gedacht dat ik jaar-in jaar-uit naar hetzelfde dorp op vakantie zou kunnen gaan. Dus wel. Maar wat doe je dan? Dat zal ik je vertellen. We hebben een aantal vaste onderdelen op vakantie. Vaste barretjes in Spilimbergo en Pordenone voor de espresso met brioche en voor de aperitivo; vaste marktjes die we afstruinen in Maniago en Spilimbergo, een dagje naar het strand in Caorle of Bibione, een dagje bergwandelen bij Piancavallo of het Lago di Barcis, een dagje shoppen in Pordenone etc. We zoeken mensen op die we kennen, maar ondernemen elk jaar ook nieuwe dingen.

Nog meer aanraders

Aanraders wat mij betreft zijn Udine, Palmanova, Padova, Vicenza, Verona, Trieste, Treviso en natuurlijk ook Venezia, maar dat is in verhouding zo druk. In de bergen is het Lago di Barcis een van onze favorieten, maar ook het Lago di Tramonti is een plaatje. En als je verder doorrijdt kom je bij Vajont uit. Ook voor dit jaar hebben we weer heel wat op het wensenlijstje. Dat lees je wel als we weer terug zijn.
Heel wat Taurianesi vertrokken naar Nederland. Een straatnaam in het dorp herinnert daaraan...

Permalink naar %s