Het ondernemersavontuur van twee dertigers met hun gelato artigianale, ambachtelijk geproduceerd ijs, maakt een opmerkelijke wending: Grom is overgenomen door Unilever!

A fulmine a ciel sereno, als donderslag bij heldere hemel, was daar in 2003 opeens Grom op het Piazza Paleocapa in het centrum van Torino [Turijn]. Het was eigenlijk meer een bugigattolo, berghok, dan een ijssalon;je kon er niet zitten maar je stond er, in een kilometerslange rij te wachten. De oorzaak? Het langzaam en met zorg en aandacht scheppen van een ijsje; een briljante marketingactie, toch?

Twaalf jaar later zijn er 57 ijssalons in heel Italië, maar ook in het buitenland kun je terecht voor Grom. Zoals in Dubai, Jakarta, Hollywood, Malibu, New York, Osaka en Parijs.

Uitgangspunt bij het openen van de eerste ijssalon was om il gelato come una volta, ijs zoals vroeger, te maken. Grom en Martinetti investeerden elk € 32.500. De uitbreidingen (en bijbehorende investeringen) legden de heren geen windeieren; de omzet in 2014 bedroeg een slordige 30 miljoen.

Grom, de naam van de ijssalon, is overigens, in tegenstelling tot wat velen denken, simpelweg de achternaam van een van beide eigenaars. En dus geen acronimo, letterwoord, van iets. Menigeen voelde zich een sfigato, looser, als ie geen ijs van Grom had gegeten. Wie raakte er niet in extase van hun ijs, met stukjes paste di meliga, maiskoekjes uit Piemonte. Of met DOP pistacchi uit Bronte of DOP nocciole, hazelnoten, uit Piemonte. Trouwe klanten zullen menigmaal een weddenschap hebben afgesloten om de komende gusto del mese, smaak van de maand, te raden. Hoe het verder gaat met het gelato artigianale, ambachtelijk ijs, na de overname, is de vraag van menigeen…

De perfecte bruid

Als het goed is, wordt de droom nog groter dan die al was: Grom gaat de wereld veroveren! Voor hen moest dat in elk geval met de sposa perfetta, perfecte bruid. Hun zoektocht was dan ook naar een partner die hun filosofie zou omarmen. De partner in kwestie,  Unilever, ziet ook dat Grom een gemma preziosa, kostbaar juweeltje, is en heeft toegezegd het unieke Grom DNA te bewaken en te bewaren.

Wie denkt dat de heren nu achterover zitten, heeft het mis. “Morgen staan we weer vroeg op, net als altijd, en werken weer tot laat, als altijd. Vanaf morgen hebben we echter meer armslag om onze dromen verder waar te maken zonder ons zorgen te hoeven maken om geld, een slecht seizoen etc.”

Kwaliteit kost geld…

Het geheim van het succes van de twee jonge mannen lag in het feit dat ze hadden begrepen dat er ruimte was voor andersoortige ijssalons in de markt. Tegelijkertijd met de gestage opkomst van de Slow Food-beweging, begon het zoeken naar en beschermen van pure nicheproducten. Om dat te bewijzen richtten de ondernemers Mura Mura op, een azienda agricola biologica, biologisch boerenbedrijf, waar onder andere fragole, aardbeien, en albicocche, abrikozen, werden geteeld, die daarna in het ijs zouden worden gebruikt. Het ijs bevat verder geen kleur-, geur en smaakstoffen.

Grom toonde aan dat le cose di qualità si pagano, kwaliteit geld kost. Het succes en de uitbreiding van het aantal verkooppunten bewijzen dat Grom en Martinetti gelijk hadden.

Niet dromen, maar doen!

Het internationale succes en de expansie van Grom kwam niet vanzelf; sterker nog: het is een van de weinige geslaagde ondernemersinitiatieven in Torino [Turijn] del terzo millennio, van de eenentwintigste eeuw. Grom laat niet alleen en niet zozeer de liefhebbers van ijs dromen, maar inspireert bovenal een hele generatie jongeren die op zoek is naar een toekomst. Als je een goed idee hebt en vastberaden bent om dat uit te voeren, dan kan je succesvol worden, ook als je vanuit een bugigattolo op het Piazza Paleocapa begint.