Skiën in Peio

De laatste dag van onze vierdaagse bij Skirama moet ik aandringen binnen het gezin. Zoveel Italianen die we spreken, zeggen dat we Peio zeker niet mogen overslaan. Het ligt in het Parco Nazionale dello Stelvio. Het op 1400 meter hoogte gelegen, afgelegen dorp Peio Fonti doet denken aan vroeger; het is klein en knus. In de kersttijd schijnt het extra mooi te zijn….

Het water in Peio Fonti is er zo puur dat er niet alleen thermen zijn, maar dat het water uit de fonte, bron, ook wordt gebotteld. Die bron levert klaarblijkelijk dusdanig veel water dat je in de omgeving alleen maar Acqua di Pejo (in dit geval met een J) drinkt. Het blijkt dat die j ipv de i in Peio vooral wordt gedaan in toeristische communicatie. Een beetje verwarrend is dat wel.

Voor ons is het een half uurtje rijden vanuit onze accommodatie Agritur Solasna. Je hebt in de auto het gevoel dat je verkeerd rijdt, je bent op weg naar het einde van het dal, naar de middle of nowhere…

Vanuit Peio Fonti pakken we een eitje naar boven en maken de eerste discese, afdalingen. Weer heel anders dan Folgarida-Marilleva en Madonna di Campiglio, maar ook weer zo mooi! Én rustig! En dat op een zaterdag notabene als de Italianen zelf ook vrij zijn.

We pakken de grote gondel helemaal naar boven naar Pejo 3000. Op de weg naar boven, zien we een kudde reetjes in fila indiana, in een rijtje achter elkaar, lopen over de rotsen en door de sneeuw. Wauw! Het waait op dat moment als een dolle, de cabine waar toch zo’n tiental man in staan, wiebelt heen en weer.

Eenmaal boven, ski je tussen hoog oprijzende bergwanden naar beneden door Val de la Mite. De piste wordt al snel breder en blijkt zich bijzonder goed te lenen voor het carven. Heeeerlijk! De berg is ook geliefd bij toerskiërs die we naar boven zien klunen op hun ski’s. Wat een helden!

Lunchen en een koffietje doen we bij het in het zonnetje gelegen rifugio Lo scoiattolo (de eekhoorn), bovenaan het eitje. Voor dertig euro hebben we abbondante, royaal, gegeten en gedronken met z’n drietjes. Fijn die Italiaanse prijzen! En natuurlijk écht goede caffè en cappuccino 🙂

Ondanks het feit dat het zaterdag is én hoogseizoen, is het rustig op de pistes. De pistes zijn lang en bieden telkens weer prachtige uitzichten. Ondanks het maar een heel klein skigebied is, genieten we volop: de pistes zijn lang, zeker als je vanuit Peio 3000 afdaalt naar Peio Fonti op 1400 meter. De Italianen hadden gelijk: dit afgelegen gebied dat in feite los ligt van de andere skipistes van Skirama Dolomiti is absoluut de moeite waard. Arrivederci Peio, alla prossima! Tot de volgende keer!

Meer over skiën in het hoogseizoen

Lees meer en bekijk de foto’s van de skigebieden horend bij het Skirama reisverslag:

Bekijk meer informatie over Skirama op Italie.nl of op de website van Skirama.

Permalink naar %s