Mijn gedachten schieten alle kanten op. Focussen is lastig. Want terwijl ik het nieuws over het Corona-virus in Italie op de voet volg, bedenk ik me wat er nog allemaal op de plank ligt. Het schrijven van toeristische artikelen of publiceren van mooie reportages over Italië voelt nu als niet gepast. We hebben immers allemaal heel wat anders aan ons hoofd…

Ik voel de noodzaak om het Italiaanse nieuws te volgen en te delen. Nieuws dat anders Nederland slechts fragmentarisch bereikt omdat je niet alleen het Italiaans moet beheersen maar ook moet weten welke bronnen betrouwbaar zijn. Ik heb het er onverminderd druk mee. Ik zou mijn aandacht en tijd misschien beter aan andere dingen kunnen besteden zodat er wel brood op de plank komt. Maar dat komt er in deze omstandigheden toch niet, net als bij heel veel andere zelfstandig ondernemers…

Waarschuwingen vanuit Italie

Vanuit Italie zie ik keer op keer berichten van zowel Italianen alsook van daar woonachtige Nederlanders waarin zij waarschuwen dat Nederland nu op het punt staat waar zij twee weken geleden stonden. Ze begrijpen niet dat mensen de oproep om afstand te houden niet opvolgen, enzovoort enzovoort enzovoort.

Er zijn gelukkig ook positieve berichten; ik spreek ook bewoners uit verschillende kleine dorpjes op het platteland. Zij laten weten het goed te maken en in de directe omgeving nog geen last te hebben van het virus. Ze houden zich aan de oproep om binnen te blijven, maar kunnen gelukkig wel wat aanrommelen in de orto, moestuin. Wie alleen woont heeft het lastiger; in alle eenzaamheid je verjaardag vieren, is iets wat je je leven lang niet zult vergeten.

Aan de andere kant heb ik ook contact met kennissen en vrienden die thuis zitten met kinderen. Die het moeten doen met een klein appartement zonder balkon. De kinderen willen heel graag met vriendjes en vriendinnetjes uit de buurt buiten spelen, want de temperatuur in Italië is nu al heerlijk. Non si può, het mag niet. Op overtredingen staan fikse boetes, recentelijk verhoogd naar tot maximaal 12 jaar gevangenisstraf en/of een strafblad…

Het toerisme, een bron van inkomsten voor heel wat mensen die ik  ken, ligt de komende maanden op z’n gat. De Italiaanse regering overweegt om de lockdown die in Italie vooralsnog tot 3 april geldt, te verlengen. De maatregelen zijn nog niet afdoende gebleken om de groei van het Corona-virus in te dammen. Mogelijk ook door wie furbo, gewiekst, probeert de opgelegde regels van socialie onthouding te omzeilen.

Je mag nog wel buiten sporten, mits je afstand gepaste afstand houdt, maar dat blijkt voor sommigen een excuus te zijn om af te spreken en daarmee het Corona-virus verder te verspreiden.

Twee weken geleden

Ik denk even terug aan twee weken geleden. In de tweede week van maart zou ik voor een skireportage afreizen naar Val di Fiemme. Dat ligt in de noord-Italiaanse regione Trentino-Alto Adige. Die regione bestaat uit twee provincies: het Duitstalige Bolzano en het Italiaanstalige Trentino.

Voor vertrek was er in de provincia van Bolzano één Corona-virus besmetting; in de provincia van Trentino waren er geen. Twee dagen later bleken vier oudjes tijdens hun reis naar Umbria te zijn besmet met het Corona-virus; ze wonen in de stad Trento. Ondanks dit lage aantal besmettingen kondigde de Nederlandse regering code oranje af voor héél Noord Italie. Dat betekent dat je reisverzekering je niet meer dekt; ik kon niet anders dan mijn verlies nemen en het geld van mijn vliegtickets te laten verdampen.

Ik was boos dat heel Noord Italie door de Nederlandse media over een kam werd geschoren. In Nederland was op dat moment een Corona-virus besmettingshaard op 20 km en een op 30 km van ons huis. Waarom dan wel code oranje voor heel Noord Italie en waarom niet hier in Brabant? Ik snapte het niet en maakte me er druk over. Op 4 maart wijdde ik er een artikel aan. Ik dook in de cijfers van bevolkingsdichtheid van Italie en vergeleek deze met Nederland. Dat maakte me er niet geruster op.

Alarmerende cijfers voor Italië

We zijn nu 16 dagen verder. De dunbevolkte provincia Bolzano ging van 1 naar 436 besmettingen; de provincia van Trentino ging van 4 naar 523 besmettingen. De enorme explosie aan besmettingen zorgt ervoor dat het water aan de lippen staat van vooral de ziekenhuizen in de zwaarst getroffen regione Lombardia. In mijn Italie.nl update van donderdag 19 maart zijn enorm heftige beelden te zien uit Bergamo. De dramatische beelden overrulen helaas de positieve vibe die andere beelden uit Italie teweegbrengen. Het contrast op een dag kan niet groter zijn, zo zul je zien als je de pagina bekijkt…

Om mijn eigen mening te vormen tussen de bagatelliserende berichten en de doemscenario’s besluit ik weer in de cijfers te duiken. Inmiddels weten we dat Italie meer IC-bedden per bewoner heeft dan Nederland. Wie in Italie woont is enthousiast over hoe de zorg daar geregeld is. Vanuit Nederland heeft men daar een andere mening over. Geen idee waarop dat is gebaseerd. Terug naar de cijfers.

Alarmerende cijfers voor Brabant

Ik woon in Brabant. Brabant heeft een oppervlakte van 5.082 km2. Er wonen 2.544.806 personen. Het aantal inwoners per km2 is 519. In vergelijking met Lombardia leven hier vier keer minder inwoners. Maar tegelijkertijd is Brabant ook vier keer zo klein als Lombardia…  Als ik de cijfers zo naast elkaar zet, schrik ik me eigenlijk een ongeluk. Lombardia heeft 422 inwoners per km2, Brabant is dus dichtbevolkter dan Lombardia… Santo cielo! Mijn hemel…

In het Brabants Dagblad van vandaag (20 maart 2020) staan tal van artikelen die de ernst van deze Corona-virus benadrukken. Het moge duidelijk zijn wat ons allen te doen staat: blijf binnen en als je dan toch naar buiten moet: houd afstand. “Het virus klopt niet aan de deur; wij brengen het zelf rond. Door eropuit te gaan. Door contact. Mijd het.” Aldus een bezorgde Italiaanse arts.

De ziekenhuizen in Brabant zetten zich schrap; ik inmiddels ook. Dat we ziek worden, daar ontkomen we niet aan. Maar laten we ervoor zorgen dat er geen piek ontstaat zodat de zorgmedewerkers zorg kunnen blijven leveren. Je hoeft maar naar Italie, en in dit geval specifiek Lombardia, te kijken om te begrijpen waarom. En voor wie niet in Brabant woont en denkt “ach, het is bij ons minder erg”: Emilia Romagna was in het begin nog geen probleemgebied, maar is inmiddels de regione Veneto voorbij gestreefd qua aantal Corona-virus besmettingen! De regione Veneto vormde in het begin, samen met Lombardia, de koppositie qua aantal besmettingen..

De gevolgen

Heel wat inwoners van Italie die ik spreek, zijn net als ik, zelfstandig ondernemer. Velen ervan zijn afhankelijk van het toerisme. Ook zij hebben, net als ik, nul inkomsten meer. Hun reserveringen worden afgezegd; bij mij worden campagnes voor Italie.nl gecancelled en andere marketingcommunicatie-klussen gaan ook on hold.

De haperende algoritmes van Facebook dwarsbomen bovendien ook nog eens mijn activiteiten en mijn zelfopgelegde taak om nuttige informatie uit Italië op te sporen en te delen. Voordat ik wist dat het aan de algoritmes lag, pijnigde ik mijn hersens om het waarom van de boycot te begrijpen. En om te begrijpen waarom elk afzonderlijke van de duizenden pagina’s van Italie.nl aanstootgevend zou zijn. Wat doe ik in hemelsnaam fout?

De melding dat ik ook als privé-persoon in strijd zouden handelen met de community gaat er bij mij echt niet in. Wie mij persoonlijk kent, weet dat dat niet in mijn aard ligt. Als ik vervolgens zo’n facebookadvertentie voorbij zie komen waarin een bekende Nederlander zogenaamd figureert en dingen aanraadt en wat overduidelijk fake-nieuws is, zakt me de moed in de schoenen. Ik moet het me niet persoonlijk aantrekken; het moeten de haperende algoritmes zijn; het kan niet anders!

Het is in elk geval een triest voorbeeld van wat er gebeurt als we het menselijke aspect uit het oog verliezen. Een simpele blik op de pagina’s van Italie.nl, een kort telefoontje en persoonlijk overleg kunnen ervoor zorgen dat de beschuldigingen in een keer de wereld uit zijn. Dat kan niet anders.

Ze draaien nu echter overuren bij Facebook; ik ben niet de enige die de klos is. Dus de vraag is of en hoe lang ik nog in de zogenaamde ‘gevangenis’ blijf zitten en hoe lang ik nog vleugellam wordt gehouden… Hoe meer ik het via invulveldjes probeer te melden, des te meer berichten worden verwijderd van de timeline van Italie.nl; en daarmee dus ook van de timeline van wie een bericht deelt of een verwijzing maakt naar Italie.nl…

Lichtpuntje

Gelukkig blijken mijn dagelijkse updates over het Corona-virus op Italie.nl toch door heel veel mensen te worden geraadpleegd; een lichtpuntje want ik word wel heel verdrietig van deze hele situatie. Maar realiseer me anderzijds ook dat het compleet onbelangrijk is. Er zijn immers heel wat belangrijker dingen waar we ons nu druk over moeten maken.

Een druppel op de gloeiende plaat

Hoe nu verder? Geen idee. Leven met de dag, zorgen dat je gezondheid blijft, zorgen voor je naasten en kijken waar je elkaar kan helpen. Het is nu niet de tijd om aan jezelf te denken. Als er een ding is wat het Corona-virus ons haarfijn toont, is dat we zuinig moeten zijn op de aarde; er is er maar een van. We moeten zuinig zijn op onze gezondheid, dat is ons grootste goed. We moeten zuinig zijn op onze naasten, want uiteindelijk zijn we allemaal aangewezen op elkaar. Onze afzonderlijke inspanningen hiervoor vormen slechts een druppel op een gloeiende plaat. Samen vullen we echter een oceaan…

Hoe lang het gaat duren voordat we elkaar weer live kunnen abbracciare, omhelzen, is de vraag. Door mijn dagelijkse verslagen van nieuws uit Italie en doordat ik via Maarten’s fantastische initiatief gericht op het ontzorgen van zorgmedewerkers meekrijg wat zich afspeelt in de ziekenhuizen, vrees ik dat we ook hier in Nederland nog een hele tijd te maken hebben met het Corona-virus. Dus doe me een plezier en beperk je sociale contacten tot de huiselijke kring. Als we Italië achterna gaan, en daar ziet het naar uit, is dat het enige wat werkt.

En wat ga jij doen?

“Wat staat mij te doen? Hoe kan ik helpen?” Een vraag die iedereen zich moet stellen. Het gaat nu niet om persoonlijk gewin, het gaat om elkaar. Om elkaar bewust te maken, om elkaar te helpen.

Laten we ons daarom allemaal houden aan de oproep tot sociale onthouding. Geef er alsjeblieft gevolg aan. Op basis van bovenstaande cijfers zijn we dat naar elkaar verplicht.

Op die manier zullen we kunnen terugkeren naar de normaliteit en hopelijk over een aantal maanden weer kunnen genieten van al het moois, fijns, lekkers en leuks dat kenmerkend is voor il Belpaese…

Claudia Zanin
ITALIA PROMOTION