Fare la scarpetta…. ik ben er dol op. Al word ik wel eens meewarig aangekeken door mijn Nederlandse tafelgenootjes. Dat doen ze overigens ook als ik iets te knabbelen pak wat op tafel staat. Je hoort te wachten tot je iets wordt aangeboden. Maar ja, wat bij ons op tafel staat, staat om genomen te worden. Of het nou wijn of hapjes betreft: het staat er toch om genomen te worden? Waarom zet je het anders op tafel?

Onbeschoft of niet?

Terug naar fare (la) scarpetta. Denk niet dat men het over het schoenmakersambacht heeft. Fare la scarpetta duidt
namelijk op het schoonmaken van je bord met een stukje brood. Dit doe je vooral wanneer je bijzonder lekker hebt gegeten, het is dus verre van onbeschoft, maar juist een compliment voor il cuoco, de kok!

Letterlijk betekent scarpetta ‘kleine schoen’, maar wat schoenen met lekker eten te maken hebben, is niet duidelijk. Men zegt dat
de benaming afgeleid is van de vorm van het brood dat uitzet zodra je het in saus doopt. Het dippen van brood in een saus
of soep wordt overigens eerder fare la zuppetta genoemd. Het schoentje komt van pas wanneer er alleen nog maar een restje saus op je bord ligt.

Denk eraan, bij officiële gelegenheden is fare la scarpetta uit den boze. Het is wel geoorloofd om een stukje brood aan je vork te
prikken om daarmee het restje saus uit je bord te vegen. Ietwat omslachtiger, maar die overheerlijke saus laten liggen, is natuurlijk eeuwig zonde.

Fare la scarpetta a qualcuno betekent overigens heel wat anders. Als je je daaraan schuldig maakt, dan veeg je andermans bord schoon, hetgeen betekent dat je iemand aan het bedonderen bent.